Przedstawiamy wiersz "Chwila pożegnań" poety Zbigniewa Wolfa z tomiku "Przed świtem" oraz wiersz "Posłuszne milczenie", który nie był wcześniej nigdzie publikowany.
Posłuszne milczenie | Chwila pożegnań |
bądź wierna swojej modlitwie, Kasi M. bo ocalałaś nie dla mnie ale dla odrzuconej już ofiary bądź wierna i idź między maki czerwone rozsiane po polach, po łąkach zielonych idź i nie trać nigdy nadziei i oddychaj zawsze głęboko wśród pomieszanych zdarzeń niepotrzebnych poetów i ich trzydziestu dziwnych metafor przyszłości. Bądź wierna swojej prawdzie jak Miłosz na wygnaniu za wielką wodą oceanu albo jak ksiądz kanonik na lekcji religii bo wtedy staniesz się coraz bardziej podobna do żywego człowieka bo wtedy zrozumiesz co znaczy najwyższe dobro i ład w zazdrosnym sercu, które nie potrafi kochać już inaczej, choć wciąż jest takie małe i skryte bo wtedy otworzą się przed tobą wszystkie bramy w posłusznym milczeniu, jakby cała ziemia świętowała na twoje przyjście. |
nigdy nie wiemy, czy może już przyszła gorzka dojrzałość, czy może znowu bezsensowna miłość bez krzywdy - i bez wspomnień nigdynie wiemy, jak skończy się dzień w szczęśliwym oddechu wspomnienia za krótką chilą pożegnań bez zdziwienia nagłego - i łez w oczach nigdy nie wiemy, czy szczęście ukryte w nas głęboko nie wyciągnie kiedyś swoje dłonie, by w bezbronnej nocy uciszyć w nas niepokój samotności, między szeptem - a przekreślonym sercem w nietrwałej pamięci. |
Zbigniew Wolf
REKLAMA
REKLAMA